چراغ غدیر بر بام تاریخ (متن مجری)
با عرض سلام خدمت تمامی دبیران پرورشی عزیز و دانش آموزان گرامی
به مناسبت فرا رسیدن عید غدیر، مرکز یادگیری سایت تبیان چون همیشه، متنی به همین مناسبت جهت اجرا در مراسم مدرسه، ارائه نموده است و امید است مورد استفاده شما گرامیان قرار گیرد.
كوچكاندیشى است، اگر «غدیر» و «ولایت» را، نزاعى در میان دو گروه در گذشته بدانیم و دور از «متن مكتب» است،
اگر ایستادن بر كرانه جوشان «غدیر» را تنها حساسیتى فرقهاى و جدالى مذهبى به شمار آوریم.
«غدیر»، همواره برپاست... صحنه تعیین «مولى»، و آن بیعت ها و استشهاد ها و اعتراف ها، هنوز هم محو نشدهاست.
بیعتگران نیز، صحنه را ترك نكردهاند...
علىرغم آنان كه سعى كردهاند غبارى از
«نسیان» و پردهاى از
«كتمان» بر سیماى غدیر بنشانند و بیفكنند،
دل ها و جان هاى بیشمارى هنوز هم توجه به آن دست هاى بلندى دارد كه
دست «على» را گرفت و فراز آورد، تا آن خورشید را،
همه ببینند،
همه بشناسند،
به یكدیگر و به غایباناز صحنه و به خبرگیران از واقعه و به جویندگان چراغ، معرفى كنند...
صحنه غدیر، پایان نیافته است...
هنوز هم دیدگان تاریخ، در عصر حاضر، در قاره هاى دوردست،
در جنوبىترین كشورآفریقا، در شرقىترین منطقه خاور دور، در مركزىترین بخش اروپا و آمریكا،
در پىآشنایى با «خورشید»ى هستند كه...
اگر بتابد،
خانه
ها را، دل ها را، شهر ها را، اندیشه ها را، قلمرو قلم و شعر را، پهنه
ادبیات و هنر را، گستره عقیدهها وباور ها را «روشن» مىسازد.
و از «نور»، چه انتظارى است، جز درخشیدن و فروغ گستردن و گرما بخشیدن؟!
در غدیر، دستى كه فرا رفت، دست خدا بود، زبانى كه «علىمولاه» را سرود، زبان خدا بود، دستى هم كه به عنوان «مولى» بالا رفت و همگان دیدند، دستخدا بود، «على»، راه و صراط بود، چراغ و مشعل بود، خط سیر و مسیربود، «غدیر»، راهى بود كه روندگان را به «على» مىرساند.
و ...
«على» هم، صراطى بود كه رهپویان را به «خدا» مىرساند.
به علی شناختم من به خدا قسم خدا را . . .
«غدیر»، چشمهاى زلال بود كه در طول چهارده قرن، هزاران هزار كام تشنه را ازكوثر معارف ناب، سیراب ساخت.
و این چشمه، 
هنوز هم سارى و جارى است...
«غدیر»، چراغى بر اوج بود، كه در قرن هاى متمادى تاریخ بشرى، گمگشتگان بسیارى را از وادی هاى خوف و خطر و بیراهه هاى تاریكى و ضلالت، به «مقصد» راهنمایى كرد. و این چراغ، همچنان فروزان و نورافشان و راهنماست.
«غدیر»، تكیهگاهى بود كه شیعه را در عصر محكومیت و مظلومیت دیرپاى خویش، پناه بود و حجت و برهان.
و این تكیهگاه،
هنوز هم به استوارى گذشته، پابرجاست ومحكمترین حجت ها را دارد.
«غدیر»،
متنى بود، روشن و بى ابهام، گویا و صریح، كه خیلى ها كوشیدند حواشى
تأویل و تفسیر هاى دور از واقعیت براى آن ترسیم كنند. و این متن،
هنوز هم براى آنان كه بىحواشى به آن بنگرند، صریح و گویاست...
«غدیر»، میوهاى شیرین در بوستان رسالتبود، كه تداوم «خط نبوت» را در شكل«امامت»، به شیرین ترین صورت ترسیم مىكرد. و
هنوز هم این میوه شیرین، زینت بخش بوستان محمدى است و بدون آن، «باغ رسالت» بىثمر است «و ان لم تفعل فما بلغترسالته ...».
«غدیر»، میثاقى بود میان صاحبان باور و عقیده به خدا و رسول، كه وفادارى بهآن، شاهد صدق ایمان بوده است. و این عهد و پیمان،
هنوز هم «وفا» مىطلبد و دستان بیعتگر را به «صدق» فرا مىخواند،
و همه ساله، این عید فرخنده موعدى براى تجدید آن عهد و تحكیم آن میثاق با خدا و رسول است.
«غدیر»، اگر چه بركهاى در بیابان بود، ولى هفت دریا به وسعت تاریخ و زمانبود كه موجش «ازل» تا «ابد» را فرا گرفت و اگر خاكیان، برخى چشم دیدن آن موج ابدى را نداشتند، افلاكیان به تكریم آن به یكدیگر تهنیت مىگفتند.
«غدیر»، سفینه نجاتى بود كه گرفتاران موج جهالت و حیرت ضلالت را به ساحل امن ایمان مىرساند.
این سفینه،
هنوز هم سرنشین مىطلبد و امواج فتنه و فریب، هنوز هم در پى دور ساختن اندیشهها از این ساحلاند.
«غدیر»، روشنترین چراغ بود، بر بالاترین بام خانههاى تاریخ، تا ... مردم «اهل بیت» را بشناسند و به «خانه»اى رهنمون شوند كه افراد آن در دامان «وحى» بزرگ شدند و «آیات خدا» در آن خانه فرود آمد و جبرئیل امین، مانوسآن بیت و اهل بیتبود.
اگر انسانیت امروز، مىخواهد به آن «خانه» راه یابد؛
خانهاى كه همه چیز درآنجاست؛
و همه كلید هاى گشاینده همه قفل ها و درهاى بسته در دست صاحبان و ساكنانآن خانه است؛
باید به این چراغ بنگرد...
«چراغ غدیر، بر بام بلند تاریخ» 
مرکز یادگیری سایت تبیان
گردآوری و تنظیم: یگانه داودی
علی (ع) آمد
می آید
ارسال نمایید تا با نام شما در سایت مرکز یادگیری به نمایش در آید.
