با بانگ پر صلابت قد قامت الصلوة ما را به کوی عشق صدا می کند نماز
دل های خو گرفته به مرداب شرک را سرچشمه خلوص و رضا می کند نماز
هر صبحدم به روی خدا باورانِ خاک درهای رحمت است که وا می کند نماز
کن تکیه بر نماز که در شط حادثات ایمن تو را ز موج بلا می کند نماز
آکنده از طنین عبور فرشته هاست آن جا که بال نافله وا می کند نماز
مقبول حق چو گشت نمازت، برای تو صد قصر در بهشت بنا می کند نماز

 

منبع :گلبرگ : اسفند 1381، شماره 39

[ ۱۳٩۱/۱/۱٢ ] [ ۱۱:۳٠ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

پیامبر (ص ) : الصلوة ، معراج المؤمن

نماز، معراج مؤمن است .

( کشف الاسرار، ج 2، ص .676 سرالصلوة)

            ××××××××××××××××××  

 

 

نماز، زیباترین رنگ زندگی است.  

نماز، هر چه را در دل هاست، به خدای دل ها می رساند.

نماز، کلید قفل همه درهای بسته زندگی است.

 نماز، مهر تابان و سرمایه حیات است.

نماز، طریق کوتاه پیوستگی از فنا به بقاست.

نماز، آرامش ابدی است.

سجّاده نماز، پناهگاهی است برای رهایی از شیطان.

نماز، معراج مؤمن است.

پس وقتی دل تنگ و خسته از خاک، معراج و سیر عالم پاک را آرزو می کنی، بالی از نماز وام گیر و در گستره همه آسمان ها سفر کن، که نماز معراج انسان مومن است.

 

منبع : گلبرگ :: اسفند 1381، شماره 39    عبداللطیف نظری

 

[ ۱۳٩۱/۱/۱٢ ] [ ۱۱:٢٦ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

 

ستایش صبحگاه

نکو ملکی است ملک صبحگاهی

                                        در آن کشور بیابی هر چه خواهی

کسی کو بر حصار گنج ره یافت

                                       گشایش   بر کلید   صبحگه  یافت

 غرض ها را حصار آنجا گشایند

                                         کلید   آنجاست   کار آنجا  گشایند

 درآن ساعت  که باشد  نشو جانها

                                          گل   تسبیح   رویید   بر  زبانها

 زبان  هر که  او  باشد   برومند

                                         شود   گویا   به   تسبیح   خداوند

 اگر مرغ زبان تسبیح خوان است

                                        چه تسبیح آرد آن کو بی زبان است

 در آن حضرت که آن تسبیح خوانند

                                       زبان    بی   زبانان      نیز    دانند

 

                                       "نظامی"




[ ۱۳٩٠/۱٢/٢٥ ] [ ۸:٥٠ ‎ق.ظ ] [ رحمت ]

 

کلید شکستگی

 

هر کس که در نماز به روی و ریا رود

                                               بر پشت بام کعبه به کسب هوا رود!

بر عشق، رهروی که کند عقل  اختیار

                                              از خضر بگسلد ز پی    نقش پا رود

تا باز می کنند  نظر ،  بسته  می شود

                                              از هر دری که اهل طلب  بینوا رود

این  قفل   وا شود  به  کلید  شکستگی

                                             هر دانه ای که  نرم شد   از آسیا رود

بینا  کسی  بود  که نهد  پا   به احتیاط

                                           در وادیی که کور در او بی عصا رود

خواب غرور لازم  ارباب دولت است

                                              کی  تیرگی  ز  سایه  بال  هما  رود

بیرون نرفت سرمه به شستن ز چشم یار

                                              دود  از سیاه خانه   لیلی   کجا رود؟

نادان شود ز اهل بصیرت  به  خاکمان

                                              کوتاه   دیدگی  اگر  از  توتیا   رود

بی مغز را ز جای برد  گفتگوی  پوچ

                                              کاه سبک  عنان  ز پی   کهربا  رود

هرکس هرآنچه یافته زین خاک یافته است

                                             از آستان میکده "صائب"  کجا  رود

 

                                    "صائب تبریزی"




[ ۱۳٩٠/۱٢/٢٥ ] [ ۸:٤۳ ‎ق.ظ ] [ رحمت ]

                   نماز

 صعود روح مومن با  نماز است

                                           کجا چیزی مرآن را همطراز است

 زمانی را  که  در  حال  نمازی

                                          خدایت   همدم   راز  و   نیاز است

به هنگام  نماز و  ذکر  و  زاری

                                          در رحمت به  روی  بنده  باز است 

مپندارش سبک ،  غافل  مشو زان

                                          که هر درد و بلا را چاره سازاست 

کنار    لذت    ذکر   و     عبادت

                                         تمام    لذت     دنیا      مجاز  است

بسان  قطره ای   در  قلب    دریا

                                         تو  دریایی  و   دریا    دلنواز است

اگر   دنیا   شود    کوه    مصائب

                                         در آن  حالت  در شادی  فراز است

برد  ما را به سوی عرش  رحمان

                                         نمازی  کز  سر  سوز و گداز است

کجا  داند  کسی  این سکر و مستی

                                         که  دورازلذت این رمز و رازاست

خدایا   " اولیایی"    را  عطا  کن

                                        تو آن سوزی که  معراج  نماز است

 

                                               

                               "دکتر مصطفی اولیایی"




[ ۱۳٩٠/۱٢/٢٥ ] [ ۸:٤٢ ‎ق.ظ ] [ رحمت ]

صلا زدند که برگ صبوح ساز کنید
به ساز مرغ سحر ترک خواب ناز کنید
می‌خمار شکن می‌دهند کز سرها
خمار چون شکن زلف یار باز کنید
سرود بدرقه‌ی کاروان شب خوانید
در ای قافله‌ی صبح پیشواز کنید
به ساز زهره، سماوات می‌دهد پیغام
که گوش دل به مناجات اهل راز کنید
وضو به چشمه‌ی صهبای صبحدم سازید
به سوی قبله‌ی میخوارگان نماز کنید
چو بلبلان بهاری به اهتزاز نسیم
هوای شور و نوایی به سوز و ساز کنید
یگانه راز و نیاز قبول اهل دل است
دو گانه‌ای که به درگاه بی‌نیاز کنید
سر نیاز فرود آورید و نذر قبول
به زیر قبه‌ی این بارگاه ناز کنید
نگین خاتم جم در نماز می‌بخشند
نظر به حلقه‌ی رندان پاکباز کنید
یگانه راز عروج مقام قرب اینست
که از گروه عزازیل احتزاز کنید
به زلف یار اگر دست یافت آه سحر
بسا که پرچم عزت به اهتزاز کنید
یکی است نغمه اگر زخمه‌ها به زیر و بم است
به پرده‌های حقیقت رهِ مجاز کنید
اگر به ساز دل شهریار گوش دهید
جهان پر از طرب و شور و شاهناز کنیدسید

 

محمد حسین شهریاری

[ ۱۳٩٠/۱٢/۱٩ ] [ ۱۱:۳٢ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

 
بـــر در میــکــده از روی نیـــاز آمــــده‌ام
پیش اصحاب طریقت به نماز آمده‌ام
از نهــــانخــــانه اســــرار نــــدارم خبــری
به در پیرمغـان صــاحب راز آمــده‌ام
از سـر کوی تو رانــدنــد مــرا بــا خــواری
با دلی سوخته از بــادیه بــاز آمــده‌ام
صوفی و خرقة خود، زاهد و سجاده خویش
من سوی دیر مغــان نغمه نواز آمده‌ام
بــا دلــی غمــزده از دیــر به مسجـد رفتــم
به امیدی هِله با سوز و گـداز آمـده‌ام
تــا کنــد پــرتــو رویـت بـه دو عـالم غوغا
بر هر ذره به صــد راز و نیــاز آمده‌ام
 
امام خمینی (قدس سره)

[ ۱۳٩٠/۱٢/۱٩ ] [ ۱۱:٠٠ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]
معراج هر مقدس و هر پارسا نماز
تنها ستون محکم دینِ خدا نماز
مقصود از رسالت پیغمبران چه بود؟
اصل رسالتِ همه انبیا نماز
طاعات بندگان خدا می‌شود قبول
از بنده گر قبول کند کبریا نماز
هرگز به گردِ منکر و فحشا نمی‌رود
بی شک به قربِ حضرت محبوب می‌رسد
هر کس کند اقامه به صدق و صفا نماز
در هر شبانه روز بود پنج بار فرض
در صبح و ظهر و عصر، غروب و عشا نماز
فرزند من فریضه‌ی حق را بجای آر
زیرا که گشته فرض به شاه و گدا نماز
در آن زمان که بانگ اذان می‌شود بلند
بشتاب تا کنیم به مسجد ادا نماز
آغاز هر نماز به تکبیر می‌شود
تا بر خدا بریم به دور از ریا نماز
نیّت کنیم و قصد تقرّب به ذات او
یعنی برای غیر بود ناروا نماز
خواهی ز رنج و زحمت دنیا رها شوی
دردِ تو را است راه علاج و شفا نماز
راه بهشت همسفران در اطاعت است
یعنی بود به جنّت حق رهگشا نماز
دانی پیام شاه جگر تشنگان چه بود
در تنگنای حادثه‌ی کربلا، نماز
آماج تیر دشمن دین بود و می‌گشود
تفتیده لعلِ خویش به تسبیح یا نماز
خوش گفت «عندلیب» خدایا قبول کن
از راه لطف، بنده‌ی دلداده را نماز

خوش گفت «عندلیب» خدایا قبول کن

 

منبع : سایت ستاد اقامه نماز شهر کرد

[ ۱۳٩٠/۱٢/۱۳ ] [ ۳:٥٩ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

مولوی در باره سبک شمردن نماز می گوید :

اگر نــه روی دل انـــدر برابرت دارم
من این نـماز، حسـاب نماز، نشمارم
ز عشــق روی تو من رو به قبله آوردم
و گرنه من ز نـماز و ز قـبله بـیزارم
مرا غرض ز نـماز آن بود که پنهانی
حدیث درد فـــراق تـو با تو بگذارم
و گرنه این چه نمازی بود که من با تو
نشسته روی به محراب و دل ببازارم؟

[ ۱۳٩٠/۱۱/٢ ] [ ۱٠:٠۱ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

من بهین معشوق خلوتخانه اهل نیازم / نو چشم انبیا محبوب پیغمبر نمازم
رشته وصل خدایم مشعل راه هدایم / هم زبان اهل دردم هم ضمیر اهل رازم
چشمه آب حیاتم منبع صبر و ثباتم / آتش عشق درونم شعله سوز و گدازم
بوده از اول ستون دین احمد قامت من
اولیا بستند صف بر گفتن قد قامت من
پیشتر از آفرینش یار احمد بوده ام من ... دُر ذکر لعل لبهای محمد بوده ام من
اولیا را انبیا را اتقیا را اصفیا را .... هدیه ذات خدای حی سرمد بوده ام من
متقین و مومنین را بهترین ذکر الهی .... صالحین را خوشترین خلد مخلد بوده ام من
نور چشم حیدر و زهرا و پیغمبر منم من
آیه تنهی عن الفحشاء و المنکر منم من
گاه آدم را چراغ و چشم گوهر بار بودم ... گاه بر نوح نبی در موج طوفان یار بودم
گاه با خیل ملک در آسمان پرواز کردم ... گاه ابراهیم را گل در شرار نار بودم
گاه با عیسی بن مریم بر فراز چرخ بودم ... گاه با موسی بن عمران تا سحر بیدار بودم
من نمازم بال پرواز بلند اهل دینم
کز ازل معراج مومن خوانده ختم المرسلینم
ارتباط بین عبد و خالق منان منم من ... مشعل روشنگر دین پرتو ایمان منم من
شمع بزم لیله الاسری گل محراب حیدر ... لاله توحید و خار دیده دشمن منم من
یار یوسف شالها در قعر چاه و کنج زندان ... مونس یعقوب در تنهایی و هجران منم من
ناله و فریاد و سوز و شور و درد اهل رازم
من نمازم من نمازم من نمازم من نمازم
در دل غار حرا هر شب پیمبر بود با من ... در کنار نخل ها تا صبح حیدر بود با من
نیمه های شب که هر چشمی به خواب ناز بودی ... بین محراب دعا زهرای اطهر بود با من
از شب عاشور تا هنگام صبح درد خیزش ... عون و جعفر قاسم و عباس و اکبر بود با من
سجده ام جا بر جبین یوسف زهرا گرفته
انس با من در دل شب زینب کبری گرفته
من که از تکبیره الاحرام تا ذکر سلامم ... روز و شب نقل زبان هر رسول و هر امامم
سید سجاد در خلوتگه شب حال کرده .. با سلام و با قنوت و با قیامم
هر که گیرد احترامم را کنم دائم دعایش ... سخت می گیرم به آنکس کو نگیرد احترامم
با وجود آنکه خود بیمار درد هر طبیبم
در میان دوستان خویش تنها و غریبم
من که بر گلزار جانها میدهم عطر خدایی ... از چه رو قومی ز غفلت می کنند از من جدایی
تحفه معبود و محبوب القلوب عابدانم ... لیک بودم مورد بی مهری و بی اعتنایی
آن شکسته پنج رکنم ... این نهاده زیر پایم ... آن شده بیگانه با من در کمال آشنایی
آن یکی خواب و خور خود را مقدم داند از من
روی گرداند خدا از هر که روگرداند از من
من نمازم بهترین مهر قبولی های طاعت ... روز محشر می کنم از دوستان خود شفاعت
ای خوشا آنانکه میخوانند در آغاز وقتم .. خوبتر آنکو مرا بر پای دارد با جماعت
هر که آبادم کند گویم دعایش لحظه لحظه ... هر که ویرانم کند نفرین بر او ساعت به ساعت
هر که با من نیست مهرش , هر که از من نیست نورش
می کند فردا خدا از چهارده معصوم دورش
من گرامی مهر پیشانی گلگون حسینم .. من کنار قتلگه آغشته با خون حسینم
اولیای حق همه مرهون من بودند اما ... من , خدا داند خدا داند که مرهون حسینم
با صلوه و با قیام و با قعود و با قنوتم ... تا قیامت هر چه دارم عمر , مدیون حسینم
خون ثاراللهیان از من کند امروز یاری
در مسیر شام زینب کرده از من پاسداری
نیتم ز آیینه دل رنگ عصیان می زداید ... حمد و تکبیرم ز اهل معرفت دل می رباید
با رکوعم هر بزرگی قد کند پیش خدا خم ... با سجودم هر عزیزی سر بخاک دوست می ساید
پیر عارف با قیامم شمع جان را می فروزد ... عبد سالک با قنوتم دست دل را می گشاید
ای جوان . من با توام من باتو . تو با من باش با من
دوستدارم باش زیرا دوست می دارم تو را من
مرتضی با چشم از خون بسته اش می کرد یادم .. فاطمه با پهلوی بشکسته اش می کرد یادم
مجتبی مشتاق من می بود من هم عاشق او ... روز و شب با گریه پیوسته اش می کرد یادم
قلب ثار الله پیش تیر دشمن ها سپر شد ... با تن مجروح از خون شسته اش میکرد یادم
( میثم ) ار خواهی خدا یاد تو باشد یاد من کن
خرم از گلبانگ تکبیرم درون خویشتن کن

 

منبع : http://sotondine-namaz.blogfa.com/post-6.aspx

[ ۱۳٩٠/۱۱/٢ ] [ ٩:٢٦ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]

سبب عزت موجود نماز است نماز
زینت درگه معبود نماز است نماز
بی نماز از نظر لطف خدامحروم است
آنچه کند خدا راز توخشنود نماز است نماز
روزوشب گریه کنی گر به حسین بن علی
شرط اول که دهد سود نماز است نماز
پیش سلطان گر همه کس تحفه ی لایق ببرند
بهترین هدیه به معبود نماز است نماز
ای که هی نعره ی عجل به ظهورک می زنی
بهترین هدیه به موعود نماز است نماز

[ ۱۳٩٠/۱٠/۱٩ ] [ ٧:۱۱ ‎ب.ظ ] [ رحمت ]